ur. 1914 (Kielce) – zm. 07.09.1939 (Pabianice)
kapral, 15 Pułk Piechoty „Wilków”
Chyba najbardziej znany obrońca Pabianic. Jednak informacji na jego temat jest wyjątkowo mało. Pochodził ze zwykłej mieszczańskiej rodziny. Wychowywał się wraz z bratem i przyrodnią siostrą Anną. Przed wojną prowadził normalne życie, pracował, uczył się i udzielał w Ochotniczej Straży Pożarnej w Kielcach.
Służbę wojskową odbył w 2. Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. Był najlepszym celowniczym działka przeciwpancernego w jednostce. W 1937 roku zgubił książeczkę wojskową co musiał ogłosić w lokalnej prasie.
Nie do końca wiadomo, w którym pułku walczył we wrześniu 1939 roku. Podawany jest 15. i 72. pułk piechoty. W miejskich legendach krąży informacja, że na pasie miał napis: „Salwa – 72 Pułk Piechoty”. Jednak brak stuprocentowego potwierdzenia tych danych.
Wiadomo jedno – zginął w obronie Pabianic. Przyczynił się do zlikwidowania kilku czołgów i wozów opancerzonych. Według zeznań naocznych świadków zginął przez działania dywersantów V kolumny w naszym mieście.
