ur. 18.09.1918 (Skarżysko – Kamienna) zm. 03.1971 (Radom)
podchorąży, 72 Pułk Piechoty im. płk. D. Czachowskiego
Pochodził z rodziny o wielopokoleniowych tradycjach technicznych. Uczęszczał do Państwowej Szkoły Technicznej Kolejowej w Radomiu, gdzie w 1938 roku zdał maturę. Do służby wojskowej poszedł na ochotnika. Służbę wojskową odbył w okresie od 30 września 1938 do 21 lipca 1939 roku przechodząc kurs podchorążych rezerwy. Już 1 sierpnia 1939 roku otrzymał przydział do 72. Pułku Piechoty im. płk. D. Czachowskiego w Radomiu, do kompanii dział ppanc. 37 mm.
Niebawem wymaszerował na front i objął stanowisko dowódcy plutonu ppanc w III batalionie. Dowodząc plutonem zniszczył kilkanaście niemieckich czołgów i wozów pancernych.
Po bitwie pod Pabianicami (walczył na terenie Parku Wolności), po zniszczeniu przez wroga ostatniego działa plutonu, wycofywał się do punktu zbiórki pułku.
W nocy, prawdopodobnie z 8 na 9 września, wzięty do niewoli z około 15 żołnierzami z rozbitego pułku. 10 września brawurowo uciekł z niewoli i przedarł się do rodzinnego domu w Skarżysku-Kamiennej. W czasie okupacji niemieckiej pracował w dawnej Państwowej Fabryce Amunicji należąc do konspiracyjnego wywiadu technicznego. Po weryfikacji w 1945 roku mianowany na stopień chorążego i przeniesiony do rezerwy. Wkrótce wyjechał na Ziemie Odzyskane z powodu zainteresowania służby bezpieczeństwa w związku z działalnością konspiracyjną. W 1948 roku powrócił do centralnej Polski i podjął pracę w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Starachowicach. W 1953 roku zmienił pracę – został przeniesiony służbowo do Biura Projektów i Studiów Budownictwa Specjalnego w Radomiu.
